3e week (sorry voor de saie titel)
Door: sophindia
Blijf op de hoogte en volg Sophia
18 Juli 2011 | India, Chidambaram
Hallo!
Deze 3e week ging ook weer super snel voorbij.Maandag waren we dus voor het laatst op Pediatrics,
Dinsdag waren we op de Gynaecology + Labour ward. Op het moment dat we weg wilden, ging een vrouw bevallen dus 'dit moesten we zien' volgens de zusters. Gelukkig voor ons maar veel meer voor de vrouw was de bevalling snel voorbij. Bevallen is volgens mij niet echt iets wat je helemaal vrijwillig doet maar bevallen in India: doe het nooit.
Hier een visualisatie oefening: de afdeling is een grote ruimte waar links zo'n 10 medische studenten zitten (co-assistent, studenten die specialiseren etc). Rechts daarvan waren 4 metalen tafels waar dus vrouwen op lagen die die dag moesten bevallen. De ruimte was afgescheiden met wat doeken en helemaal achterin lagen vrouwen die geopereerd waren of bevallen waren. Die vrouwen rechts lagen dus alleen in een hemdje, op zo'n tafel en moeten bevallen onder het zicht van alle medische studenten en rechts + links liggen vrouwen die een paar uur later gaan bevallen... Best wel heftige ervaring dus voor ons.
Praten met de mensen hier is nogal lastig maar met de concierge van ons guest house kunnen wij prima converseren. Dinsdag maakte onze airco allemaal vreemde geluiden op het ritme van een slechte jaren 90 hit dus wij naar de concierge en we zeiden: problem, airco, not-working en zo waar snapte hij het :)
Woensdag waren we op de afdeling radiologie waar we wat ultrasounds & CT scans hebben gezien.
Donderdag begon ons volgende avontuur: we gingen naar de bergen in Kodaikanal!
Woensdagavond laat besloten dat we gingen, en donderdagochtend vroeg zaten we in de bus vanaf Chidambaram :) Via Trichy, Dindigul en Palani kwamen we eindelijk na 12 (t w a a l f!!) uur aan in Kodaikanal, waar de hoogste berg iets meer dan 2000 m is.
We hadden geen tijd om eten mee te nemen in de bus dus onze lunch en dinner had als hoofdgerecht chips en als toetje koekjes. Wel alles in verschillende smaken dus een zeer gevarierd menu :)
Bij aankomst meteen naar ons hotel wat als uitzicht de vallei/bergen had. 's Ochtends veel mist & ongeveer 10graden dus ein-de-lijk konden we onze 'Nederlandse' kleren aan! Vrijdag hebben we wat in het dorpje rond gelopen en naar het meer gelopen. Daar hebben we een halve poging tot paardrijden gedaan, waar we na een half uur klaar mee waren. Lekker veel Indiase thee gedronken (sterke zwarte thee + veel suiker + melk) om op te warmen.
De volgende dag lieten Lou & ik onze sportieve kant zien: wij gingen trekken! Waar we in Chidambaram zo min mogelijk proberen te bwegen vanwege de warmte, gingen we nu een trektoch van 8 uur doen (mensen, ik herhaal: 8 uur!)
Deze toch was heel mooi, met echt bizarre uitzichten over allerlei bergen & plantages en onderweg kwamen we langs allerlei exotische planten zoals limoen en eucalyptus. Na een uur klimmen waren we al aardig kapot want die lucht en bij elke stap bedenken waar je je voet gaat neerzetten is best vermoeiend.
Toen we halverwege waren, werd ik bij een of andere bananenplant gestoken door een bij/beest. Ik ben niet vaak gestoken maar deze steek deed zacht uigedrukt verkakt veel pijn dus de lol was er een beetje af. We kwamen langs een bergdorpje dus daar heeft de locale medicijnman een papje op mn arm gesmeerd wat eerlijk gezegd niet veel hielp maar ach.
Daarna was de tocht alleen maar naar beneden met haarspeldbochten. Uit ervaring kan ik nu zeggen: 3 uur naar beneden lopen kan best wel saai zijn. Ook onze knien werden er niet vrolijk van en toen we eindelijk beneden waren, deden onze knien & enkels echt mega pijn. Vanaf daar moesten we weer met de bus naar boven wat een beetje drama was want we hadden geen zitplekken en de weg was best wel heftig. Op de weg omhoog stond om de 100 meter een rood waarschuwingsbord: Steep valley! Dangerous curve! Accident zone! Erg goed voor de gemoedsrust dus :)
's avonds laat maar meteen weer onder de dekens gekropen in het koude Kodai (10 graden!) en zondag lekker uitgeslapen om weer terug te gaan met de bus. In Trichy hadden we een stop van een uur dus Lou & ik gingen hier lekker eten. Gelukkig kwamen we er 19.45 achter dat de bus 19.50 zou vertrekken dus het restaurant uitgerend, straat overgestoken, wanhopig 'Chidambaram' geroepen naar buschauffeurs en gelukkig reed op dat moment onze bus weg. Dit betekent in India dat je nog gerust in kan stappen dus we hadden de bus gehaald EN we hadden een zitpekje :)
Maandag (vandaag) zijn we niet naar stage gegaan omdat we ons totaal brak voelden (de spierpijn is echt everywhere) dus beetje gegeten en plannen gemaakt voor het laatste deel van onze reis.
Hier komt ons plan dan:
eerst gaan we naar Goa, de westkust (waar iedereen in bikini zwemt, hoera), daarna met de trein naar Mumbai om onze reis te eindigen met de Taj mahal bij Delhi!
Het wordt een beetje rennen & vliegen om dit allemaal in 10 dagen te proppen maar wij hebben er echt super zin in (en nu het beste: we hebben een vliegticket gewonnen met een of andere kortingscode, yihaa)
Later deze week foto's van onze bergtrip! ook al lijkt het nu een beetje drama: tussen de paar tranen door hebben we nog veel meer gelachen. Leermomentje: we zijn niet geboren om bergbeklimmer te worden!
Liefs! xx
ps: Het Engels wat de mensen hier spreken is heel grappig en vaak onverstaanbaar.
Hier wat woorden om jullie 'Indiaas Engels' te testen:
- tomoto rice
- rooms availabel
- dentel care
- bread omllet
- cool drings
- dormintory
- avaiting application
Deze 3e week ging ook weer super snel voorbij.Maandag waren we dus voor het laatst op Pediatrics,
Dinsdag waren we op de Gynaecology + Labour ward. Op het moment dat we weg wilden, ging een vrouw bevallen dus 'dit moesten we zien' volgens de zusters. Gelukkig voor ons maar veel meer voor de vrouw was de bevalling snel voorbij. Bevallen is volgens mij niet echt iets wat je helemaal vrijwillig doet maar bevallen in India: doe het nooit.
Hier een visualisatie oefening: de afdeling is een grote ruimte waar links zo'n 10 medische studenten zitten (co-assistent, studenten die specialiseren etc). Rechts daarvan waren 4 metalen tafels waar dus vrouwen op lagen die die dag moesten bevallen. De ruimte was afgescheiden met wat doeken en helemaal achterin lagen vrouwen die geopereerd waren of bevallen waren. Die vrouwen rechts lagen dus alleen in een hemdje, op zo'n tafel en moeten bevallen onder het zicht van alle medische studenten en rechts + links liggen vrouwen die een paar uur later gaan bevallen... Best wel heftige ervaring dus voor ons.
Praten met de mensen hier is nogal lastig maar met de concierge van ons guest house kunnen wij prima converseren. Dinsdag maakte onze airco allemaal vreemde geluiden op het ritme van een slechte jaren 90 hit dus wij naar de concierge en we zeiden: problem, airco, not-working en zo waar snapte hij het :)
Woensdag waren we op de afdeling radiologie waar we wat ultrasounds & CT scans hebben gezien.
Donderdag begon ons volgende avontuur: we gingen naar de bergen in Kodaikanal!
Woensdagavond laat besloten dat we gingen, en donderdagochtend vroeg zaten we in de bus vanaf Chidambaram :) Via Trichy, Dindigul en Palani kwamen we eindelijk na 12 (t w a a l f!!) uur aan in Kodaikanal, waar de hoogste berg iets meer dan 2000 m is.
We hadden geen tijd om eten mee te nemen in de bus dus onze lunch en dinner had als hoofdgerecht chips en als toetje koekjes. Wel alles in verschillende smaken dus een zeer gevarierd menu :)
Bij aankomst meteen naar ons hotel wat als uitzicht de vallei/bergen had. 's Ochtends veel mist & ongeveer 10graden dus ein-de-lijk konden we onze 'Nederlandse' kleren aan! Vrijdag hebben we wat in het dorpje rond gelopen en naar het meer gelopen. Daar hebben we een halve poging tot paardrijden gedaan, waar we na een half uur klaar mee waren. Lekker veel Indiase thee gedronken (sterke zwarte thee + veel suiker + melk) om op te warmen.
De volgende dag lieten Lou & ik onze sportieve kant zien: wij gingen trekken! Waar we in Chidambaram zo min mogelijk proberen te bwegen vanwege de warmte, gingen we nu een trektoch van 8 uur doen (mensen, ik herhaal: 8 uur!)
Deze toch was heel mooi, met echt bizarre uitzichten over allerlei bergen & plantages en onderweg kwamen we langs allerlei exotische planten zoals limoen en eucalyptus. Na een uur klimmen waren we al aardig kapot want die lucht en bij elke stap bedenken waar je je voet gaat neerzetten is best vermoeiend.
Toen we halverwege waren, werd ik bij een of andere bananenplant gestoken door een bij/beest. Ik ben niet vaak gestoken maar deze steek deed zacht uigedrukt verkakt veel pijn dus de lol was er een beetje af. We kwamen langs een bergdorpje dus daar heeft de locale medicijnman een papje op mn arm gesmeerd wat eerlijk gezegd niet veel hielp maar ach.
Daarna was de tocht alleen maar naar beneden met haarspeldbochten. Uit ervaring kan ik nu zeggen: 3 uur naar beneden lopen kan best wel saai zijn. Ook onze knien werden er niet vrolijk van en toen we eindelijk beneden waren, deden onze knien & enkels echt mega pijn. Vanaf daar moesten we weer met de bus naar boven wat een beetje drama was want we hadden geen zitplekken en de weg was best wel heftig. Op de weg omhoog stond om de 100 meter een rood waarschuwingsbord: Steep valley! Dangerous curve! Accident zone! Erg goed voor de gemoedsrust dus :)
's avonds laat maar meteen weer onder de dekens gekropen in het koude Kodai (10 graden!) en zondag lekker uitgeslapen om weer terug te gaan met de bus. In Trichy hadden we een stop van een uur dus Lou & ik gingen hier lekker eten. Gelukkig kwamen we er 19.45 achter dat de bus 19.50 zou vertrekken dus het restaurant uitgerend, straat overgestoken, wanhopig 'Chidambaram' geroepen naar buschauffeurs en gelukkig reed op dat moment onze bus weg. Dit betekent in India dat je nog gerust in kan stappen dus we hadden de bus gehaald EN we hadden een zitpekje :)
Maandag (vandaag) zijn we niet naar stage gegaan omdat we ons totaal brak voelden (de spierpijn is echt everywhere) dus beetje gegeten en plannen gemaakt voor het laatste deel van onze reis.
Hier komt ons plan dan:
eerst gaan we naar Goa, de westkust (waar iedereen in bikini zwemt, hoera), daarna met de trein naar Mumbai om onze reis te eindigen met de Taj mahal bij Delhi!
Het wordt een beetje rennen & vliegen om dit allemaal in 10 dagen te proppen maar wij hebben er echt super zin in (en nu het beste: we hebben een vliegticket gewonnen met een of andere kortingscode, yihaa)
Later deze week foto's van onze bergtrip! ook al lijkt het nu een beetje drama: tussen de paar tranen door hebben we nog veel meer gelachen. Leermomentje: we zijn niet geboren om bergbeklimmer te worden!
Liefs! xx
ps: Het Engels wat de mensen hier spreken is heel grappig en vaak onverstaanbaar.
Hier wat woorden om jullie 'Indiaas Engels' te testen:
- tomoto rice
- rooms availabel
- dentel care
- bread omllet
- cool drings
- dormintory
- avaiting application
-
18 Juli 2011 - 15:40
G:
SUPER CHIL VAN DE GRATIS VLUCHT! En wat verschrikkelijk vet dat jullie de Taj Mahal echt gaan zien! Bergen zijn niet op jullie buiken geschreven dus.. -
18 Juli 2011 - 20:13
Mamaatje:
Lieve Sophia en Lou,
ik hoop dat het inmiddels beter gaat met de spierpijnen! Wat extra oefening is nodig denk ik zo. Morgen weer naar stage?? Liefsss mama & papa -
18 Juli 2011 - 22:02
Marlene:
Bon dia dushi! Je bent wel actief met berichtjes :D Heb je serieus 22 km gewandeld de berg af? (respect!) Hier in Aruba gaat het er een stuk chiller aan toe moet ik zeggen ;) Veel plezier nog! Kus -
19 Juli 2011 - 10:30
Ingrid:
hi girls,
schitterend verslag van jullie trip naar het Kodai. heb even gegoogeld om de indrukwekkende natuur te bewonderen. jullie sportieve en andere talenten komen extra uit de verf ...
nu nog een dagje stage en dan ... een pak succes op jullie 'grand tour'
ingrid en co -
19 Juli 2011 - 19:57
Birdo:
Lieve Sooph,
Ik heb tot nu toe al je updates gelezen en vind ze stuk voor stuk even geweldig! Je schrijft echt heel leuk (tip van de dag: stuur het op naar een uitgever en word moeilijk rijk!). Ik vind het ook heel stoer wat jullie daar allemaal doen en zien, kan me voorstellen dat het allemaal heel indrukwekkend moet zijn!
Heel veel plezier nog en doe voorzichtig he!
Liefs vanuit een saai Nederland
PS. ik ga jou en Lou NU een fb berichtje sturen
PPS. ik voel me vereerd dat je zowaar nog aan me hebt gedacht ;-) -
20 Juli 2011 - 08:23
Ivo :
Wel wel Sophia & Louise dit ziet er allemaal vrij spannend uit en jullie hebben toch wel een leuke tijd zo te zien.
Nog heel veel plezier in Goa,Mumbai en Delhi.
Stay sharp.
ivo & co -
20 Juli 2011 - 16:09
Chantal:
Heee Sophia!
Heel leuk om al je verhalen te lezen,
jullie hebben al heel veel meegemaakt & gezien van het land volgens mij!
Geniet nog van de laatste week!
Liefs Chantal -
23 Juli 2011 - 16:35
Lili:
Soof, super leuk al je verhalen en foto´s!! Geniet er nog eventjes van! xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
