Eerste dagen / primeiros dias

Oi lieve allemaal!

Hier mijn 1e berichtje uit het warme, mooie maar ook gevaarlijke Rio de Janeiro. Over dat laatste gesproken, ik heb gister aardig m'n vuurdoop meegemaakt betreffende criminaliteit maar ''cliffhanger''; dat vertel ik natuurlijk als laatste :)

Mijn reis begon maandagmiddag waar ik op Schiphol werd uitgezwaaid door mama, Anne, Marlene, Bart & Pieter. Traantjes weggepinkt en door de douane. Na het standaard wachten bij de gate etc, was het tijd om in het vliegtuig te stappen dat vrijwel leeg was. Ik had al een mooi plekje bij het raam en zat eerst naast een vriendelijke oudere man maar later mocht hij naar een andere plaats toe en had ik gewoon twee plaatsen voor para mim!
Op de vlucht naar Atlanta beetje films gekeken, beetje gegeten, beetje muziekjes geluisterd en toen waren we in Amerika, woehoe. Bij de douane geen problemen en op naar de volgende vlucht. Hier zaten alleen maar Brazileiros in 't vliegtuig dus was lekker druk. Ik zat naast een mevrouw die in Boston woonde maar van origine uit Recife (noord oosten v Brazil) komt dus wehbben gezellig beetje gekletst etc.
Dinsdagochtend stapte ik uit het vliegtuig in Rio de Janeiro... calor (warm)!! Koffers opgehaald en naar de uitgang. Hier was de drukte echt overweldigend en ik wist niet zo goed waar ik precies naar toe moest. Met m'n beste Portugees (ahum) heb ik de weg naar de pin automaat gevonden (ook belangrijk he), daar de eerste reais gepind en op zoek naar een taxi. Op het vliegveld was ik een paar meiden tegengekomen die ook een taxi naar het centrum wilde dus samen taxi gedeeld!

Toen ik aankwam bij minha casa wachtte Claire me al op om te helpen met mijn koffers. Ik deel samen met Claire een kamer op de 2e verdieping. Op de 1e verdieping is de huiskamer & keuken en wonen twee andere meisjes: Soda en Martha. Rodrigo is de huisbaas en komt elke dag even een kijkje nemen hoe alles gaat en om een sigaretje te roken (in huis, ja vies he; i know).
's Avonds had ik met Noor afgesproken dus zijn we samen met 2 andere vrienden van haar wat gaan eten wat heel gezellig was.

De volgende dag zijn we lekker naar het strand geweest. Toen ik wakker werd, was het een beetje bewolkt dus ik vond insmeren niet zo nodig en had snel wat factor 20 opgedaan. Ik heb drie uur heerlijk op de Copacabana gelegen en een beetje in de zee gepoedeld. De zee heeft hier trouwens een supersterke stroming, wat niet gek is aangezien het direct aan de oceaan ligt. 's Middags had ik afgesproken om met Claire en vriendinnen outfitjes voor carnaval te gaan winkelen in het centrum. Hier ontdekte ik pas hoe erg ik verbrand was, dom dom dom. Letterlijk van mijn tenen tot mijn voorhoofd was ik rood.
's Avonds dus maar rustig aan gedaan en veel aftersun gesmeerd want mijn huid deed gewoon zeer.

De volgende dag (quinta feira, Donderdag) weinig gedaan; nog steeds beetje wennen aan de warmte. Rondje gelopen door mijn buurt en een paar boodschappen gedaan. Boodschappen doen gaat hier trouwens ook op z'n Braziliaans; de spullen in de supermarkt zijn allemaal prima vooral veeel vers fruit maar laten we het over de kassa's hebben. In Nederland ben je gewend dat je binnen 5 minuten of max. 10 minuten wel bijna bij de caissière bent om je spulletjes op de band te leggen. Hier dus écht niet: ik heb 45 minuten in de rij gestaan en alle kassa's waren open, dus ''4 in een rij, kassa erbij'' gaat hier helaas niet op. De caissiere's zijn ultra langzaam en ze helpen je ook nog eens met tasjes aangeven etc, dus ik stond me echt op te eten in de rij. Nuja, ik kan er maar beter aan wennen want ik mag nog 4 maanden.

Claire was al een beetje ziek toen ik aankwam, maar donderdagmiddag is ze naar het ziekenhuis gegaan (voor een antibiotica infuus zei ze, maar ze had heel erg last van haar maag dus dat is beetje rare combi?) en we zeiden nog ''até logo'' (tot snel) tegen elkaar want ze zou 's middags terugkomen maar uiteindelijk moest ze een nacht blijven!

Vrijdag voelde mijn huid al stukken beter aan (mijn aftersun is nu ook al bijna op), dus factor 50 gesmeerd en op naar Jardim Botanico, halfuurtje met de bus. Soda had uitgelegd welke bus ik vanaf de straat vlakbij ons moest nemen. Bij de bushalte aangekomen, stonden er alleen maar nummers bij de bushalte en verder geen tijden. Llekker Braziliaans: vanwege het bizar drukke verkeer is het niet te voorspellen of ze op tijd rijden en er rijden toch wel genoeg bussen, dus waarom heb je bustijden nodig? Na de busrit, wat meer weg had van een slechte achtbaan in de Efteling, aangekomen bij de botanische tuin. Hier heb ik lekker in de schaduw gelopen en vooral veeel palmbomen gezien. Ook m'n eerste wildlife gespot: toekans!

Bij terugkomst zag ik helaas ook wildlife in mijn kamer; um rato (een rat)!!! Iehhhh, dus ik gillen en daar schrok dat vieze beest ook van dus die ging er snel van door (maar waarheen?! Aii hopelijk ver ver weg). Voortaan iets beter opletten met mijn deur dicht doen en alle etenswaren in de koelkast want daar zijn die snuffelaars naar op zoek.

Vrijdagavond ben ik eerst met Soda en Martha naar een feestje op het strand geweest wat leuk was: beetje caipirinha's drinken, leuke samba muziek etc. Daarna ging ik naar Lapa met Noor & vriendinnen wat de uitgaanswijk van Rio is. We hadden onder de ''Arcos da Lapa'', een groot 18e eeuws viaduct op het midden van een plein, afgesproken en ik moest even op hun wachten. Terwijl ik een beetje om me heen stond te kijken, pakte ik mijn telefoon en smste Noor. Op dat moment kwam er een groepje jongetjes voorbij en die probeerde mijn telefoon te grijpen. Dit mislukte dus toen deed een 2e jochie een poging, gelukkig ook mislukt. Later wilde ik voor mn drankje betalen dus wilde geld uit mn tasje pakken, en toen sloegen ze gewoon mijn tasje uit mn hand! Telefoon, sleutels op de grond en ik flabbergasted door wat er allemaal gebeurde. Gelukkig niks gestolen maar wel heel grote les geleerd: nooooit een tas meenemen, alleen cash (geen pasjes), en de weinige spullen die je bij je hebt, gewoon onder je kleren opbergen. Nu niet denken dat ik super naief ben, want op de vorige dagen had ik inderdaad alleen een beetje cash bij m in een klein portemonneetje en liet ik mijn telefoon thuis maar op de een of andere manier dacht ik dat ik nu wel een tasje mee kon nemen..Niet dus :)
Verder was uitgaan gezellig alleen snap ik nada van samba dansen, hoe die mensen (vrouwen én mannen) hun heupen draaien is incrível, ongelooflijk!

Vandaag is het zaterdag en de grote dag van Carnavaaaal. De stad is al weken bezig met de voorbereiding en ik ga vanmiddag kijken naar een paar optochten en vanavond meefeesten!

Ik voel me goed hier in Rio. Behalve het incident van gisteravond voel ik me niet heel onveilig. Nu ik zo verbrand ben, hebben Brazileiros toch wel door dat ik ''gringo'' (buitenlander) ben maar als je jezelf een beetje onzichtbaar maakt (geen mooie, leren tassen, geen dure sieraden, niet je telefoon showen) dan is alles prima. Ik spreek gelukkig een beetje Portugees dus daar kan ik me meestal wel mee redden. Ons huis staat in een goede wijk, vlakbij een hoofdstraat in Copacabana en 1minuut lopen vanaf de metro dus dat is fijn. Om bij het straatje van ons huis te komen, moet je eerst door een hek waar 's avonds een mannetje bij zit.

Volgende week ga ik bij het project beginnen want het is nu zomervakantie, carnaval etc.
Claire moest alsnog een paar nachtjes in het ziekenhuis blijven. Ze zou eigenlijk vandaag teruggkomen maar moet tot morgen blijven dus ik hoop dat ze snel beter is.

Ik zal even mijn huisgenootjes omschrijven:
Claire: Frans meisje van 21, studeert voor een jaar aan de universiteit van Rio architectuur als uitwisseling. Heel aardig en we kunnen leuk praten..
Sodá (aparte naam he?): Frans, 28 jr, geeft particulier Frans les en is kunstenares en ze heeft haar eigen studio in Santa Teresa, de kunstenaarswijk.
Martha: 32 jaar, Colombiaans, studeert geneeskunde.
Rodrigo: oude man van 60+, dikke buik, loopt altijd in polo+shorts rond, heel aardig.
De sfeer in huis is goed. We hebben allemaal onze eigen koelkast maar Claire en ik hebben afgesproken om boodschappen te gaan delen. Meestal zitten we dus met ons eigen bordje eten aan tafel.
In huis wordt bijna alleen Portugees gesproken en als ik iets niet versta, dan wordt het herhaald of in het Engels of Frans gezegd. Mijn zinnen zijn grammaticaal zo krom als wat, maar who cares: we kunnen communiceren.

Andere meiden van het project:
Noor: meisje uit Amsterdam, gaat vrijwilligerswerk doen bij hetzelfde project als ik. Noor is drie jaar geleden al een keer 6 maanden geweest en ze spreekt aardig woordje Portugees, wat heel handy is.
Mirjam: uit Maasland (hoe klein is de wereld), studeert HALO dus gaat sportlessen geven!

É isso / dat is het!
Fijn weekend en applausje als je het hele verhaal hebt gelezen!
Beijos,
Sophia

p.s.: ik heb hier bijna nog geen foto's gemaakt want een camera kan eigenlijk alleen maar gestolen worden. Met mijn mobiel heb ik wel wat foto's gemaakt dus die zal ik volgende keer uploaden!

p.s. II: wisten jullie dat ze hier wc papier niet door de wc spoelen, maar in de prullenbak doen?!?! Nou ik dus niet en ik moet er een beetje aan wennen (nu maar hopen dat ik het rioolsysteem niet van slag breng)